Onu çoxdan tanıyırdım. Yetmiş-səksəninci illərdə qonşu Cəlilabad rayonunda qəzet redaktoru, sonra rayon partiya komitəsinin ikinci katibi vəzifələrində çalışdığı vaxtlar bir-iki təsadüfi görüşümüz olmuşdu.
Bilirdim ki, bu adam istedadlı bir jurnalistdir, nəinki Cənub bölgəsində, Azərbaycanda tanınan gözəl bir ziyalıdır. Baş redaktor kimi sıradan seçilməyən adi bir rayon qəzetini ümumittifaq miqyasında adı çəkilən, respublikada isə yüksək qiymətləndirilən bir səviyyəyə qaldıra bilib. Qısa bir müddət ərzində SSRİ Jurnalistlər İttifaqının ən yaxşı rayon qəzetləri üçün təsis etdiyi mükafata layiq görülən “Taxılçı” qəzetində standart, quru məqalələri canlı, isti, səmimi yazılar əvəz etmiş, tənqidi materialların, felyetonların sayı isə artmışdı. Bu yazıların satira hədəfləri xırda adamlar deyildi, vəzifə sahibləri idilər. Cəlilabad respublikanın qabaqcıl rayonlarından biri idi, təbii ki, yaxşı işlərlə yanaşı, bir çox mənfi hallar, neqativ meyillərdən də xali deyildi. Sonralar bütün bunlar Əlövsət Bəşirlinin bədii əsərlərində yer alacaqdı.
